η ζωή μετά την απώλεια
- Διαφήμιση -

Πως είναι η ζωή μετά την απώλεια και πως μπορείς να την διαχειριστείς σωστά; Η Ελένη Αϋφαντή απαντά… Σε ένα πρόσφατο σεµινάριο µε θέµα τον φόβο ζητήθηκε από τους συµµετέχοντες να γράψουν σε ένα χαρτί ποιος ήταν ο µεγαλύτερός τους φόβος.

Το 90% απάντησε: Η απώλεια. Ναι, είναι µεγάλο θέµα για όλους µας και, όπως και να ‘χει, κάποια στιγµή στη ζωή µας θα κληθούµε να την αντιµετωπίσουµε. Και σίγουρα, πάνω από δύο φορές…

- Διαφήμιση -

Όταν τον βλέπεις να φεύγει, να πηγαίνει αλλού για δουλειά, όταν τον αποχαιρετάς επειδή δεν µένετε στην ίδια πόλη, όταν κάτι τελειώνει, όταν ένα όνειρό σου σε εγκαταλείπει, όταν ο χρόνος σου σπαταλιέται, όταν κάποιος φεύγει για τους ουρανούς…

Τότε είναι που θέλεις να πεις τόσα µα τόσα πολλά, τότε είναι που θέλεις να µιλήσεις για όσα δεν µίλησες, να πεις όσα ούτε στον εαυτό σου δεν τόλµησες να πεις. Κι ας ήσασταν τόσο καιρό µαζί… Πού πήγε όλος αυτός ο χρόνος, οι στιγµές πού σπαταλήθηκαν; Τόσο καιρό νόµιζες πως είχες άπλετο χρόνο και θα τα έλεγες όλα, θα τα έκανες όλα…

Τι γίνεται με την ζωή μετά την απώλεια

Μα αυτός κύλησε σαν την ανάσα σου σε έναν φόβο και τέλειωσε γιατί άφησες τους λεπτοδείκτες του ελεύθερους στη διαδροµή του. Είναι κι αυτό το «σώπασες επειδή θύµωσες», «σώπασες γιατί νόµιζες πως όλα θα γινόντουσαν όπως παλιά, όπως πάντα».

Εσύ πιστεύεις στο «για πάντα» ή στο «για όσο», που διαρκεί σαν χθες, σαν τώρα, σαν παντοτινά.
Όλα για τις στιγµές που εσύ επιλέγεις τη διάρκειά τους, εσύ την ανάγκη τους, εσύ τα θέλω τους, εσύ τη δική τους λαχτάρα. Μα πού ήσουν εσύ τότε; Πού πήγε το «για πάντα» σου; Τώρα θυµώνεις. Με ποιον; Μ’ εσένα; Με τον άλλον; Με τη ζωή που τα έφερε έτσι; Και σε ξαναρωτώ: εσύ πού ήσουν;

Και τώρα ένας σφιχτός κόµπος στον λαιµό, δεν υπάρχει ανάσα, µόνο η µεγάλη σιωπή. Αποχωρισµός… Ο χρόνος δεν φτάνει πια, ούτε για µια αγκαλιά ούτε για ένα βλέµµα που τα λέει όλα, αυτό που έκανε την καρδιά σου να χαµογελά.

Μα ένας αποχωρισµός δεν είναι µόνο ερωτικός, δεν είναι µόνο η ερωτική αγάπη που πονά στο µακριά. Είναι ο πόνος που αισθάνεσαι στον αποχωρισµό µιας χαρούµενης στιγµής, ο πόνος που νιώθεις όταν συνειδητοποιείς ότι ένα σου όνειρο δεν θα πραγµατοποιηθεί ποτέ, ο πόνος για έαν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή, για ένα αγαπηµένο πρόσωπο που µένει µακριά και ανταµώνετε για λίγο.

Κοιτάς το ρολόι ξανά και ξανά, σε κάθε στιγµή που πλησιάζει στο τέλος αυτής της διαδροµής. Σε ένα αεροδρόµιο, κοιτάς τον πίνακα ανακοινώσεων, το ρολόι στον τοίχο ενός σταθµού ή στο κοµοδίνο πλάι σ’ ένα κρεβάτι πονεµένο.
Με κάθε λεπτό που κυλά και φεύγει, βάλε το µυαλό σου να ζωντανεύει τις όµορφες αναµνήσεις, που θα σε βοηθήσουν να παλέψεις, θα σου δώσουν τη δύναµη να χαµογελάσεις για όλες τις στιγµές που περάσατε µαζί και όχι να λυπηθείς που τώρα δεν θα υπάρχουν πια.

Να µπορέσεις να αποχωριστείς πονώντας πιο λίγο… Χωρίς µεγάλες σιωπές και σφιχτούς κόµπους στον λαιµό, µόνο παίρνοντας βαθιές ανάσες, σηκώνοντας όρθιο το σώµα µε αποφασιστικότητα, πιστεύοντας ότι σήµερα είναι µια άλλη µέρα, που στο διάβα της θα φέρει άλλα πράγµατα για να ζήσεις. Μην κάνεις το λάθος να τα συγκρίνεις, δεν είναι καλύτερα ούτε χειρότερα, είναι αυτά που είναι.

Πότε η απώλεια παύει να ενοχλεί

Κι όταν φτάσεις εκεί όπου οι µνήµες θα επιστρέψουν στην κλειστή σου καρδιά τα κλειδιά, άνοιξε διάπλατα πόρτες και παράθυρα να µπει το φως που λυτρώνει και πες δυνατά ένα «Ευχαριστώ»!

Ευχαρίστησε για κάθε εµπειρία, για κάθε µάθηµα, για κάθε συναίσθηµα που σου προσέφερε ο άνθρωπος αυτός. Τα χνάρια αυτής της κοινής σας διαδροµής σε οδήγησαν σε αυτό που είσαι τώρα, τα χνάρια αυτού του αποχωρισµού θα σε οδηγήσουν στο παρακάτω της ζωής σου.

Ευχαρίστησε και προχώρα. Αυτός που αποχωρίστηκες θα ζει για πάντα στην ψυχή σου! Μην φοβάσαι. Αγκάλιασε τον εαυτό σου µε σιωπηλή στοργή, φρόντισέ τον για «το όσο» της ζωής, αυτό που φτάνει ώς του ορίζοντα την άκρη, αυτό που σπάει ρολόγια κι αριθµούς. Τώρα εσύ κάνεις επανεκκίνηση, δηµιουργείς µια νέα εκδοχή του εαυτού σου, ένα άλλο «εσύ» από τα χιλιάδες «εσύ» που µπορείς να γίνεις.
Σου το εύχοµαι!

Δες και αυτό: Έρωτας μέσω διαδικτύου: Να το κάνεις ή όχι; Ειδικοί απαντούν

Ποια είναι η Ελένη Αϋφαντή
Σύµβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης (LifeCoach), εκπαιδευµένη στη Συστηµική Ψυχιατρική και τη Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράµµατος που παρέχεται στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών. Είναι ειδικευµένη στο νΝευρογλωσσικό Προγραµµατισµό (NLP), ως εκπαιδεύτρια (NLP CoachingTrainer).